KUNST ROUTE

Dat de Slakken bestaan uit een veelvormige, hybride groep met zowel véél als diepgaande interesses, is inmiddels alom bekend. We zijn werkelijk van alle markten thuis. Ook in cultureel opzicht scoren de Slakken hoog: niet alleen is het museumbezoek bovengemiddeld, maar zeker ook het aantal kunstenaars: we hebben buitensporig veel dichters, schilders, beeldhouwers en andere artiesten onder ons. Mede daarom worden dit jaar allerlei kunstmanifestaties node gemist. Zo werden voorheen de diverse kunstroutes in de omgeving werkelijk plátgelopen door Slakken van zekere leeftijd.

Maar hoe fijn! Wij Slakken hebben wékelijks een kunstroute waarbij we overweldigd worden door de schoonheid van onze omgeving. Wij lopen door de korenvelden van Van Gogh, wij bewonderen de koeien van Paulus Potter in levende lijve, wij zien nog net het puttertje van Vermeer wegvliegen en wij liggen in zwijm in de kloostertuin in St Agatha waar we de hand van Monet in menen te herkennen.
De grootste schoonheid biedt de natuur!

We zien bomen met rondingen waar Rubens nog een puntje aan kan zuigen, kleurschakeringen en schaduwwerking waarvan ...   ↗

Rembrandt zich giftig van jaloezie in zijn graf omdraait en Mondriaan zich alsnog afvraagt waar hij in godsnaam mee bezig is geweest. We raken ontroerd bij het zien van de schoonheid van prachtige grilliggevormde bemoste dode stammen met - o zóo subtiel - hier en daar een elfenbankje of een mooi verstopte paddenpoel.. Een welluidend orkest begeleidt ons. De lichtvoetige alt van de boomkruiper, de zinderende vibraties van het roodborstje, de stemmige bas van een koekoek, het slagwerk van de spechten en de indrukwekkende solo's van een merel of een zanglijster: het kán allemaal niet op.

Een hoogtepunt is steeds het zicht vanaf de Mookerheide over een mistig glooiend landschap met in de verte de vage contouren van het kerktorentje van Cuijk. We begrijpen dan wat Stendhal beving toen hij Florence bezocht. Toegegeven, ik ken één Slak die dan alleen aan een zak friet denkt van de snackbar náást de kerk, maar dat is de uitzondering op de regel.

Genieten van de omgeving doen we elke keer met ál onze zintuigen! We zijn een bevoorrecht groepje. Elke Slakkenwandeling is steeds weer een kunstroute. Gratis en voor niks.