KLIMAATVERANDERING EN DE INVLOED VAN SLAKKEN DAAROP

Wonderen zijn de wereld nog niet uit.
In de tweede week van februari ontwaakten we in een sprookjesachtig besneeuwde stad. Wát een prachtig gezicht. Dat we dát nog mochten meemaken! Iedereen bruiste plotseling weer van energie: wég met de coronadip. De stoffige snowboots kwamen van de zolder, sleetjes uit de schuur, schaatsen werden geslepen en overal doken sneeuwpoppen op. Winterpret.

En binnen een week werd het zowat 20 graden. Bóven nul. Weer waren we allemaal blij en het tintelende lentegevoel was niet te stuiten. Planten uit de schuur, terrasje dan wel balkonnetje schrobben, snoeien en viooltjes op tafel. Wat een klimatologische verwennerij. En deze rare uitersten schijnen niet eens te maken te hebben met klimaatverandering maar gewoonweg met botsende hogedrukgebieden.

Maar hoe dan ook kunnen we steeds vaker extreem weer verwachten. De klimaatverandering is een feit.

Geen wonder. We planten ons maar ongebreideld voort, bouwen nederzettingen op elke vierkante meter groen, .....   ↗

kweken karbonades in torenflats en consumeren er op los. We laten avocado's per vliegtuig uit Mexico aanrukken die 70 liter water per stuk nodig hebben om tot volwassenheid tot komen en financieren daarmee waarschijnlijk, maar dit terzijde, ook de drugskartels. We vliegen met z'n allen een paar keer per jaar naar de meest exotische plekken ter wereld om te ervaren dat het daar echt niet leuker is. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Alleen voor virussen creëren wij een uitstekend klimaat: overbevolking, intensieve veeteelt en onbegrensde mobiliteit door de spotgoedkope vliegtickets.

Wat corona ons geleerd heeft is dat het anders moet. Slakken zijn wat dat betreft echte trendsetters. Ze hebben weinig nakomelingen, eten vegetarisch, fietsen, gebruiken het ov, kopen slechts sporadisch kleding en dan ook nog bij voorkeur tweedehands, maken zelf hun jam en trekken thee van brandnetelbladeren. Nou ja, ze denken er over na.

We kunnen er wat aan doen.
Wonderen bestaan.